Tonijntaart met kerstomaatjes

30 - 60 minuten, Hartige taart 3 comments
Lang geleden kochten mijn ouders een nieuwe keuken mèt magnetron. Het was in de tijd dat er nog regelmatig discussies waren over ‘gevaarlijke’ straling en de voedingswaarde van in de magnetron verwarmde gerechten. Het was ook een noviteit, iets wat je thuis moest hebben anders hoorde je er niet bij op school.

tonijn_tomaat_taart

Wij wilden de magnetron ook wel eens voor iets anders gebruiken dan ontdooien en opwarmen van kliekjes. Daar bood Albert Heijn (bij gebrek aan Koken & Stomen) uitkomst voor. Zij brachten in 1991 ‘Het lekkere magnetronboek’ uit. Na aanschaf bleken de lekkerste recepten toch vooral bedoeld voor de combi-magnetron of eigenlijk voor de oven. Zoals deze tonijntaart. Deze staat nog steeds op het menu. Het oorspronkelijk recept is met Boursin peper, maar die is bijna nergens meer te krijgen. Monchou met versgemalen zwarte peper volstaat ook.

De magnetron wordt nog steeds gebruikt, maar zelfgemaakte appelmoes en popcorn met kaas zijn de enige ‘gerechten’ die ik er in klaar maak. Buiten het gebruikelijke ontdooien en opwarmen dan.

Een jaar geleden: Tomatensoep van oma
Twee jaar geleden: Gebakken zalm(forel) met salsa verde

Ingrediënten:
| bereidingstijd 10 minuten + 25 minuten in de oven | 4 personen |
• 6-8 plakjes bladerdeeg • 2 blikjes tonijn (Fishes) • 2 eieren • 100 g verse roomkaas (Monchou) • 1 dl melk • versgemalen peper • 12 kerstomaatjes

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 225°C. Vet een quichevorm in en bekleed met de plakjes bladerdeeg. Laat de tonijn uitlekken en maak los met een vork. Verdeel de tonijn over de bodem van de quiche.

Klop de eieren los met de roomkaas en de melk. Breng flink op smaak met peper. Schenk het eimengsel over de tonijn. Bak de taart 10 minuten in de oven. Verdeel vervolgens de kerstomaatjes over de taart en bak de taart nog 15 minuten tot hij goudbruin en gaar is.

Gebaseerd op recept uit Het lekkere magnetronboek

3 Comments

  1. hey. een rustige zaterdagavond dit maar eens geprobeerd. simpel (want als je dan niets te doen hebt, wil je ook echt even lekker niets…).
    lekker van eenvoud. toch nog wel nadenkend hoe je er iets meer smaak in krijgt, hij komt zeker nog een keer terug. alleen de kleine vond deze ‘pizza’ zoals hij die noemt minder succesvol.

  2. He Stan,
    Voor meer smaak misschien een andere kaassoort gebruiken. Bijvoorbeeld belegen. Of misschien olijven toevoegen ofzo. Ik verzin maar even wat 🙂 Houden kleine kinderen wel van tonijn?

  3. ach, nu eet ie het weer wel, morgen wellicht weer niet. het ligt er maar net aan hoe je het verkoopt. omdat ie als zijn ‘vriendinnetje komt’ pizza eet en daar leuke herinnering aan heeft, noemen we dit ook maar pizza. dan eet ie alles!