In muffinrecepten staat altijd dat je het beslag niet te veel mag mengen. Maar waar waarom is dat eigenlijk? Zodat ze niet taai worden. Je mengt de ingrediënten net genoeg tot de droge ingrediënten bevochtigd zijn. Dan krijg je zachte muffins met een open structuur. Meng je te veel dan krijg je een fijner, minder zacht kruim met grove gaten. Het té elastische deeg houdt dan het gas van het rijsmiddel gevangen (bron: H. McGee).

Dus de mensen die bij het originele recept als reactie geven “not sure where I went wrong with these… ” hebben waarschijnlijk te lang geroerd.  Nog een weetje: muffins worden snel oud doordat het weinige, slecht gemengde vet het zetmeel niet goed kan beschermen.

Een jaar geleden: Salade met warmgerookte zalm en chili-citroendressing
Twee jaar geleden: Hartig taartje met tuinbonen, fêta en kerstomaatjes

Ingrediënten:
| bereidingstijd 15 minuten + 25 minuten in de oven | 12-14 stuks |
• 375 g zelfrijzend bakmeel • snufje zout • 140 g suiker • 1 tl kaneel • 60 g olie of gesmolten boter • 250 g ricotta • 250 ml melk • 2 eieren • 250 g aardbeien, in stukjes

Bereiding:

Verwarm de oven voor op 200°C. Zet papieren cakecupjes in een muffinvorm.

Doe het bakmeel, suiker, kaneel en het snufje zout in een kom. Meng de droge ingrediënten even door.

Roer de olie of boter, 3/4 van de ricotta, melk en eieren door elkaar in een aparte kom. Voeg toe aan de droge ingrediënten en roer het geheel kort door. Het beslag mag nog  klonterig zijn. Schep 3/4 van de aardbeistukjes door het beslag.

Vul de muffinvormpjes met het beslag. Leg bovenop de het beslag stukjes aardbei en kleine klontjes van de achtergehouden ricotta. Bak de muffins 20-25 minuten tot ze goudbruin en gaar zijn.

Gebaseerd op een recept van Taste.com.au