Ik had in mijn hoofd gehaald dat ik tagliatelle met zeevruchten en saffraan wilde eten. Wat heb je daar voor nodig? Nou in ieder geval saffraan, want er is geen ander specerij met dezelfde karakeristieke geur en smaak. De kleur valt wel te imiteren met geelwortel, maar voor dit gerecht telt toch vooral de smaak. Het verkrijgen van saffraan blijkt een stuk ingewikkelder dan gedacht. Nu wist ik natuurlijk wel dat saffraan een duur specerij is, maar dat dat betekent dat Albert Heijn het niet verkoopt, dat was nieuw voor mij. Na het langs fietsen van drie AH’s en een Super de Boer (waar het toevallig uitverkocht was), bracht de Jumbo deze keer uitkomst. Ik heb meteen maar 3 buisjes saffraan ingeslagen. Het is toch houdbaar tot 2010.  

Saffraan zijn de stempels van een najaarskrokus (crocus sativus). Deze worden met de hand geplukt, daarom is het zo duur. Voor 500g saffraan heb je tussen de 75.000 en de 250.000 bloemen nodig.

De Dikke van Dam biedt een paar methoden om de smaak van saffraan volledig tot zijn recht te laten komen. Saffraan kun je het best als poeder verwerken (koop het echter nooit als poeder, want de kans is dan groot dat je geen echte saffraan koopt!) of laten weken. De eerste methode is de saffraan in een stukje aluminiumfolie boven een kaarsvlam of een kleine gas- vlam verwarmen tot de draadjes niet meer slap zijn, maar knapperig, zonder ze te verbranden. Laat ze even afkoelen en verpulver ze dan met gemak tussen je vingers. Of leg de draadjes op een stukje bakpapier bij de open deur van een hete oven. Als je de saffraan gaat ruiken laat je hem afkoelen en rolt de draadjes fijn tussen het dubbelgevouwen papier, alsof je een shagje rolt.
Een heel aardige manier is de volgende: doe de draadjes op een stalen eetlepel en leg die op een laag vlammetje of een elektrisch plaatje. Laat de saffraan heet en knapperig worden, zonder donker kleuren of verbranden. Neem de lepel van het vuur, laat even afkoelen — leg hem bijvoorbeeld op een nat dweiltje en gebruik dan een koffie- of sorbetlepel om de saffraan in de eetlepel fijn te wrijven. Dat is de elegante methode. Maar er is nog een betere methode om al het goede uit de saffraan te trekken. Daarvoor zet je de benodigde hoeveelheid draadjes te weken in een beet- je vocht. Welk vocht laat je afhangen van het gerecht, dus melk, water, bouillon, thee, melk, wijn, azijn bijna alles kan. Het vocht moet wel warm zijn om te beginnen. Laat het 24 uur staan en het je hebt mooi goudkleurig vocht.

Zoals op de foto te zien is, heb ik de saffraan te kort laten weken waardoor de gele kleur nog niet echt in de saus terug te vinden is.

Ingrediënten:
| bereidingstijd 20 minuten | 3-4 personen |
• glas droge witte wijn • snuf saffraan • 300 g tagliatelle • zak zeevruchten (450 g diepvries, AH) • 2 tomaten, pitjes verwijderd en in kleine stukjes gesneden • 1 teen knoflook, fijngesneden • 250 ml koksroom of Finesse voor koken • peper en zout

Bereiding:

Laat de saffraan weken in de witte wijn. Bij voorkeur een paar uur. Kook de tagliatelle volgens de aanwijzing op de verpakking.

Verwarm in een koekenpan een beetje olijfolie en fruit de knoflook een paar minuten. Doe de stukjes tomaat en de zak zeevruchten (gewoon nog bevroren) erbij. Warm dit even goed door. Voeg dan de witte wijn met de saffraan toe. Laat even 2 minuten doorkoken, totdat de alcohol verdampt is. Voeg dan de room toe en breng de saus op smaak met zout en versgemalen peper en serveer met de tagliatelle.