Ik was eigenlijk al op hele jonge leeftijd bezig met koken. Het eerste kookboek dat ik had, was ‘Het Koekie Monster Kookboek’ uit 1985 van Hilde van Oostrum, met adviezen van Johannes van Dam.
Voor een uitvergroting van het recept klik hier.
De honden-stroopkoekjes waren favoriet. Dit waren natuurlijk geen echte hondenkoekjes, maar koekjes die je in de vorm van een hondenbotje kon uitsnijden. Ik zal binnenkort eens kijken of ik het kookboek nog ergens kan vinden en dan kunnen jullie ook honden-stroopkoekjes gaan bakken.
Bep (onze oppasmoeder of zoals wij altijd zeiden onze ‘tweede moeder’) en ik waren ook altijd heel fanatiek in het uitknippen van receptjes uit de Libelle en andere bladen. Deze werden dan in een mooi schrift geplakt en er werd regelmatig iets nieuws uitgeprobeerd. Maar we hadden ook minder culinaire gewoontes, zoals het mengen van yoghurt met Nesquik en dat dan door een rietje proberen op te drinken. Verder werd er altijd fanatiek Bricks gespeeld op onze computer. Toen nog met een groen scherm en waarschijnlijk een 20 mb?! harde schijf.
Onze eerste kookles was bij de Zuivelkeuken in Arnhem. Es en ik vierden daar samen (zoals altijd) onze verjaardag. Ik denk dat we toen een jaar of 9 waren. Daar leerden wij een panpizza met kaas, appel en kerrie maken. Ook bakten we cakejes en de jarigen kregen een witte koektrommel (voor de cakejes) om mee naar huis te nemen. Weet je dat nog Es? De Zuivelkeuken is ondertussen verleden tijd, maar deze panpizza maak ik nog steeds!
Maar het ‘echte’ koken heb ik toch wel van mijn ouders geleerd. Mijn moeder deed én doet altijd haar best om steeds iets nieuws op tafel te zetten. Daarbij geinspireerd door recepten uit kookboeken en de Libelle. We waren geen ‘Hollandsche pot’-gezin, al werden de gehaktballen en spruitjes niet geschuwd. Mijn vader kookte minder vaak, maar als hij dat wel deed dan maakte hij gerechten uit het ‘Groot Indonesisch Kookboek’ van Bep Vuyk of hij bakte vlaaien met fruit uit de tuin. Ook was hij fanatiek in het bedenken van gerechten met groenten uit de tuin. Vaak heel lekker, maar af en toe kwam het overschot aan courgette, aarbeien, raapsteeltjes, sla, prei, kool etc. ons de neus uit.
Ingrediënten:
| bereidingstijd 10 minuten |
• 1 appel • belegen kaas • boterhammen • kerriepoeder
Bereiding:
Steek het klokhuis uit de appel en snijd de appel in plakjes. Leg op een boterham 1,5 plakje appel. Bedek de boterham met kaas en bestrooi met kerriepoeder. Verwarm een koekenpan op halfhoog vuur. Leg de boterham in de pan en dek af met een deksel. Laat de boterham in een paar minuten goudbruin worden en de kaas smelten. Zorg dat het bakken niet te hard gaat!
Er moest nog worden aangevuld (op dringend verzoek van de persoon in kwestie) dat mijn vader ook wel eens saucijzenbroodjes, kroketten, clafoutis, auflauf en nog vele andere dingen met ons samen gemaakt heeft. 🙂
Ja, weet ik nog. Top feest. Geheel in jouw stijl.. Maar waarom heb ik er niet zulke goede gewoontes aan overgehouden??
En inderdaad yoghurt, cacao en rietje! Wonderfull! Daar heb ik dan wel weer goede gewoontes aan overgehouden..
Wat leuk ik heb ook kooles gehad op de zuivelkeuken in Arnhem. Ik bak de chocoladetaart nog wel eens en heb er inderdaad ook deze panpizza gebakken. Wou kijken of er een zuivelkeuken in de buurt was maar helaas verleden tijd. Het er was altijd gezellig.
De chocoladetaart ken ik niet. Ik bedenk me ineens dat we daar ook pannekoeken maakten met rijst, appel en banaan. Helaas verleden tijd inderdaad. Maar wel goede herinneringen.
hallo maaike
wilde mijn vrouw laten zien wat zuivel keuken voor iets was toen en dan kom ik dit hier tegen.
wat was dat leuk ik ging elke woensdag middag er met veel plezier heen was gewoon een feest de lessen die we daar mochten volgen.
groetjes peter
@Peter Leuk om te horen dat jij daar ook kwam. Het was inderdaad een feest.
Als kind heb ik ook kooklessen gevolgd bij de zuivelkeuken in Arnhem. Daar maakten we een Franse bruine bone schotel. Daar hebben we het nog vaak over. Dat was heerlijk. Heeft iemand daar nog het recept van?
Hi Maaike,
Wat leuk! Ik vertelde aan Yvette over de zuivelkeuken en toen ik de Zuivelkeuken opzocht kwam ik op jouw website uit. Wat een mooie site! Die panpizza’s heb ik ook vaak gemaakt, samen met mijn zusje. Wij kwamen op de Zuivelkeuken omdat Max vanochtend een exemplaar van de Zilveren Lepel voor Kinderen kreeg. Misschien nog een beetje vroeg, maar papa en mama kunnen er zo lang ook uit koken. Liefs, Robert